Zümrüt & Ömür Göksel- “Kaçamak/ Bir Kağıt Parçası” 45 liği (1969)

Kaçamak

Sevgilim o kadar temiz kalplidir
Dünyada güvendiğim tek kişidir

Eğer ben senin yerinde olsa idim
Hiç yalnız bırakmaz peşimden gelirdim
O kadar iyi değil
Belki de yapıyorum ben kaçamak
Ohhh kaçamak

Şimdide insandan korkudan
Öyle çok akıllı sanmazdın kendini
Zannediyor musun ki ben bilmiyorum
Ah siz yok musunuz demiyorum
Yaaa diyorum

Mademki biliyordun niçin kızmadın
Bilmez gibi görünüp hep oyaladın
Erkekler çoğu kere kanıp aldanır
Şayet kadın severse kıskanır
Yaaa kıskanır

Şimdide haklı mı çıkmak istiyorsun
Sen kendini haklı mı gösteriyorsun
Kendini bir şey sanıp aldanıyorsun
Ben neler yapıyorum bilmiyorsun
Yaaa bilmiyorsun

Rüyamda görseydim inanmazdım ben
Belki aldatıyorsun beni de sen
Nerdeyse dünya başıma yıkılacak
Artık ben de yapmam hiç kaçamak
Hiç kaçamak

Ben sana şaka yaptım sende inandın
Benimki de şakaydı sende aldandın
Ben yalnız ve yalnız seni seviyorum