Nükhet Ruacan- “Hayallerin Işığında” (1984)

Hayallerin Işığında

Düştü sanki billur bir zamanda sessiz kırıldı
Bir gün ışığı gibi pembe yıllarım
Çok özlerim seni bir de sevdiğim
Kaybolunca ilkbaharım

Sen gidince gördü gözlerim renklerin ruhunu
Eritti buzlar içimdeki gururu
Gün batımında son morlukta yoktun
Sonsuzlukta yıldız rüzgarı gibi özlemlerim soluk

Gölgelerde duru güzelliğin sığınmadım
Beyaz beyaz saçımdasın sabahlarda
Gecelerde yeşil bir alev yansa

Damla damla arınmış bir duygu yalnızlığımda
Bir giz ısıtır gibi oldu saklımda
Ben böyle sevmiştim senin dünyanı
Hayallerin ışığında

Sen gidince gördü gözlerim renklerin ruhunu
Eritti buzlar içimdeki gururu
Gün batımında son morlukta yoktun
Sonsuzlukta yıldız rüzgarı gibi özlemlerim soluk