#SivasınIşığıSönmeyecek #İnciTürk #MuammerÇiçek

“Muammer kavgayı hiç sevmezdi, cahil insanlardan uzak dururdu.
Ama orası Sivas. Sivas şehri Cumhuriyete düşman. Ailece kendimizi Cumhuriyete ve topluma adadık.” | Hüseyin Çiçek (Muammer’imizin Babası)

Sivas Katliamı: Bir Topluöldürümün Öyküsü, Edebiyatçılar Derneği, 1. Baskı Haziran 1994, syf: 433

“Her yıl bir iki ay evde birlikte kalırdık. O ev işlerini sevmezdi. Sivas’a
gitmeden önce yine birlikteydik; yemeğimi, bulaşığımı tüm işlerimi o yaptı. Bir insan başka bir insanı sevince, sevgisini herkese aktarıyor. Böyle daha sevecen, yardımsever, çok farklı oluyor. İnci de öyleydi. Bunda Muammer’i sevmesinin büyük etkisi vardı. Bu sevgiden ben de yararlandım. Unutamadığım bir şey: Kapıda vedalaşıyoruz, ben Huriye’leri evlerine bırakacağım, dönüp hepimizi öptü, döndü bir daha öptü ve ben dedim ki, kızım üç günlük yola gidiyorsun, dönmeyecekmişsin gibi herkesi dönüp dönüp öpüyorsun, o gülümseyerek beni bir kez daha öptü.” | Tamer Türk (İnci’mizin Abisi)

Sivas Katliamı: Bir Topluöldürümün Öyküsü, Edebiyatçılar Derneği, 1. Baskı Haziran 1994, syf: 435

Fotoğraf, günce ve kitap kaynak: