Alpay- “Fabrika Kızı- Kolejli Kız” (1970)

Fabrika Kızı

Gün doğarken her sabah
Bİr kız geçer kapımdan
Köşeyi dönüp kaybolur
Başı önde yorgunca

Fabrikada tütün sarar
Sanki kendi içer gibi
Sararken de hayal kurar
Bütün insanlar gibi

Bir evi olsun ister
Birde içmeyen kocası
Tanrı ne verirse geçinir gider
Yeter ki mutlu olsun yuvası

Dışarıda yağmur başlar
Yüreğinde derin sızı
Gözlerinden yaşlar akar
Ağlar fabrika kızı

Oysa yatağında bile
Bir gün olsun uyku girmez
İhtiyar anası gibi
Kadınlığını bilemez

Makinalar diken gibi
Batar her gün kalbine
Yün örecek ellere
Her gün ekmek derdinde